مانیفست انتگرامنتیسم (Integramentism)

شعار: «یکپارچگی خرد و ایمان، راه به سوی حقیقتی نو»
تعریف کوتاه: Integramentism، فلسفه‌ای است برای عصر جدید، که می‌کوشد درهم‌تنیدگی روح و عقل را پاس دارد و افق‌های نوینی از فهم و معنویت را بگشاید.

تعریف رسمی Integramentism

Integramentism نام مکتبی فکری است که بر ضرورت و زیبایی ادغام نظام‌مند و هم‌افزای عقلانیت و معنویت، سنت و نوآوری، ایمان و خرد تأکید دارد. این مکتب باور دارد که حقیقتی کامل و انسانی‌تر تنها از طریق تلفیق متوازن بین آموزه‌های سنتی و دانش مدرن، میان فهم عمیق معنوی و تحلیل عقلانی، و از خلال گفت‌وگویی سازنده و مستمر میان دو جهان‌بینی شکل می‌گیرد.

Integramentism دعوتی است به فراتر رفتن از تقابل‌های صرف و رسیدن به سنتزی نوآورانه که بتواند پاسخگوی چالش‌های روزگار باشد و معنای نوینی به زندگی انسانی ببخشد.

چهار ضرورت فلسفی Integramentism

  1. پایان دادن به دوگانگی‌های مخرب: Integramentism می‌کوشد از دوگانگی‌های ساده‌انگارانه فراتر رود و عقل و ایمان، سنت و نوگرایی، دین و علم را در قالب دیالوگی مستمر و محترمانه در کنار هم بنشاند.
  2. پاسخ به بحران هویت: با ایجاد چارچوبی نو برای ترکیب سنت و مدرنیته، Integramentism زمینه‌ساز بازسازی هویتی پویا، پاسخ‌گو و جهان‌رو خواهد بود.
  3. زمینه‌سازی برای پیشرفت‌های اجتماعی: Integramentism، بستری‌ست برای رشد اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی از طریق هم‌افزایی پرسشگری عقلانی و اخلاق معنوی.
  4. ارتقاء فهم دینی: این مکتب دین را در پرتو عقلانیت مطالعه می‌کند و به دنبال یافتن معنای حقیقی از سنت است که با دانش معاصر هم‌خوانی داشته باشد.

چشم‌انداز آینده Integramentism

Integramentism می‌تواند به پلی بدل شود میان سنت و مدرنیته، عقل و ایمان، علم و دین. این مکتب، به‌جای تلاش برای حذف یک‌سو، گفت‌وگوی فعال و سازنده را ترویج می‌کند. این رویکرد می‌تواند فرهنگ‌ها و تمدن‌ها را به سمت بازتعریفی متعالی از هویت انسانی سوق دهد.

نتیجه‌گیری

در جهانی پرشتاب، پرچالش و پیچیده، Integramentism نه یک گزینه بلکه یک ضرورت است. این مکتب می‌آموزد که تنها با وحدت و انسجام میان عقل و ایمان می‌توان آینده‌ای روشن، انسانی و معناگرایانه‌تر ساخت.